5.آمدن جهنم

به نام خدا

 

برای شادی و سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان (عج) 3 صلوات بفرستید.

على بن ابراهیم در تفسیرش با استناد از امام صادق (ع) روایت کرده است: وقتى این آیه شریفه « وجیَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّم »1 بر پیامبر (ع) نازل شد، در باره تفسیر این آیه شریفه از ایشان سؤال شد. پیامبر (ص) فرمودند: همانا جبرئیل (ع) به من خبر داد و فرمود: هرگاه خداى تبارک و تعالىٰ تمام آفریده ها  را جمع کرد در آن هنگام مى فرماید: جهنم را بیاورید. پس در آن لحظه، جهنم را مى آورند، در حالى که هزار دستگیره و هر دستگیره صد هزار زنجیر نسوز دارد و هر زنجیر در دست یکى از فرشتگان بزرگ قرار دارد و نیز صدایى وحشتناک و حرارتى سوزان دارد و اگر خداى تبارک و تعالىٰ به او به اندازه یک نوک سوزن اجازه نفس کشیدن بدهد، تمام آفریده ها از بین خواهند رفت.

پس در آن لحظه ...

اگر مى خواهید ببینید  که در آن لحظه چه اتفاقى رخ خواهد داد لطفا به ادامه مطالب بروید.


پس در آن لحظه همه کس مى گویند: خدایا! نفسم، نفسم و تو اى محمد! مى گویى: پروردگارا! امّتم، امّتم.

سپس آنها را روى پل صراط قرار مى دهد که پل صراط، باریک تر از مو و تیز تر از تیغ شمشیر است و از سه قسمت تشکیل شده است؛ یکى براى امانت و گذشت، دیگرى براى نماز و قسمت آخر براى پروردگار جهانیان است که هیچ معبودى جز او نیست.

آن گاه خداى تبارک و تعالىٰ امر مى فرماید که خلایق از پل صراط عبور کنند و آنها مى روند تا به قسمت امانت و گذشت مى رسند، سپس اگر نجات یافتند به قسمت نماز مى رسند و اگر از آن نیز نجات یافتند به قسمت پروردگار جهانیان مى رسند که تفسیر این آیه شریفه است: « اِنَّ رَبُّکَ لَبِالْمِرْصاد »؛2 به راستى که پروردگار تو در کمینگاه است.

فرشتگان در اطراف پل صراط ایستاده اند و ندا مى زنند: پروردگارا! اى بردبار! اى بخشنده! به فضل خودت گذشت کن و آنها را نجات بده و به سلامت برسان.

آنگاه مردم مانند فرش هایى که روى هم انباشتته شده اند وارد جهنم مى شوند و بعضى ها مانند برق و بعضى ها مانند نور و بعضى ها مانند اسب تیز رو و بعضى ها با دویدن و بعضى ها با راه رفتن و بعضى ها چهار دست و پا و بعضى ها معلّق، از پل صراط عبور مى کنند و هر کس از آن عبور مى کند مى گوید: حمد و سپاس مخصوص خدایى است که کار آفریده ها به وسیله نعمت ها و رحمتش، ختم به خیر مى شود و به حسنات و نیکى ها پاداش مى دهد، حمد و سپاس مخصوص خدایى است که مرا از تو نجات داد؛ در حالى که من از تو مأیوس بودم .3

 

1)    سوره فجر، آیه23.

2)    همان، آیه14.

3)    بحار، ج1، ص724.