می گویند از حضرت علی (ع) فرمودند: به خدا سوگند که هر مؤمنی که این دعا را بعد از هر نماز بخواند بدرستی که حق تعالی گناهان او را می آمرزد هر چند به عدد ستاره های آسمان و قطره های باران و ریگ زمین و ذرات خاک باشد:

« یا مَن لا یَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ یا مَنْ لا یُغَلِّطُهُ السّٰآئِلُونَ و یا مَنْ یُبْرِمُهُ اِلْحاحُ الْمُحِلّینَ اَذِقْنی بَرْدَ عَفْوِکَ و مَغْفِرَتِکَ و حَلاوَةَ رَحْمَتِکَ  »

(ای کسی که شنیدن یک مطلب، او را شنیدن مطلب دیگر مشغول نمظی کند! ای کسی که سؤال کنندگان، او را به اشتباه نمی اندازند و ای کسی که اصرار اصرارکنندگان، او را به ستوه نمی آورد! سردیِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِ بخششت و شیرینی رحمتت را به من بچشان.)